بنام خدا

 آیه شماره 21  از سوره مبارکه روم: وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ

ترجمه : و از نشانه‏هاى او آن است که از جنس خودتان همسرانى براى شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید و میان شما و همسرانتان علاقه‏ى شدید و رحمت قرار داد؛ بى شک در این (نعمت الهى،) براى گروهى که مى‏اندیشند نشانه‏هاى قطعى است.

شرح : آفرینش، هدفدار است. «خلق لکم»
زن و مرد از یک جنس هستند. (بر خلاف پاره‏اى عقاید خرافى و تحقیرآمیز که زن را موجودى پست‏تر یا از جنس دیگر مى‏پندارند.) «من أنفسکم»
همسر باید عامل آرامش باشد نه مایه‏ى تشنّج و اضطراب. «لتسکنوا الیها»
هدف از ازدواج، تنها ارضاى غریزه‏ى جنسى نیست، بلکه رسیدن به یک آرامش جسمى و روانى است. «لتسکنوا الیها»
نقش همسر، آرام بخشى است. «لتسکنوا الیها»
محبّت، هدیه‏اى الهى است که با مال و مقام و زیبایى به دست نمى‏آید. «جَعَلَ» (مودّت و رحمت، هدیه‏ى خدا به عروس و داماد است.)
هر کس با هر عملى که آرامش و مودّت و رحمت خانواده را خدشه‏دار کند، از مدار الهى خارج و در خطّ شیطان است. «جعل بینکم ...»
رابطه‏ى زن و مرد، باید بر اساس مودّت و رحمت باشد. «مودّة و رحمة» (مودّت و رحمت، عامل بقا و تداوم آرامش در زندگى مشترک است.)
مودّت و رحمت، هر دو با هم کارساز است. (مودّت بدون رحمت و خدمت، به سردى کشیده مى‏شود و رحمت بدون مودّت نیز دوام ندارد.) «مودّة و رحمة»
تنها اهل فکر مى‏توانند به نقش سازنده‏ى ازدواج پى ببرند. «لقوم یتفکّرون»